[304] EPISTOLA IV.

Clarissimo Viro

HENRICO GELDORPIO,

Amico percharo.

S.D.

Clarissime Vir. Literas tuas xxv. hujus accepi, immensasque tibi pro communicatione rerum novarum habeo gratias, remittoque tibi epistolam amici tui illius Lovaniensis, optaremque ut praesens ex tua epistola tecum possem communicare.
Caeterum, cum hic habeam Ludimagistrum, uti vocant, qui est •ονος προς λυραν•, & plane a Communione secundum Confessionem Augustanam abstinet, non est, quod velim illum diutius hic juventuti praeesse. Abs te igitur amanter peto, si quem nosti, qui & eruditione & pietate, tum moribus, valet, ut illum vel ipse (quod mihi longe esset gratissimum) praesentes, vel literis commendes: habebit stipendium, pro hoc exiguo oppidulo, satis splendidum. Tibi certo persuadeas, me, donec vixero, tui amantissimum mansurum. His, Vir longe ornatissime, Vale. Morsae IV. Calendas May. Anno MDLXX.

Tui amantiss.

H. G. z. NUENAR.

De Comitiorum prolongatione quae passim feruntur, falsa sunt. Interim in Alpibus Rhaeticis miles conscribitur: & videtur bellum Italiae atrox imminere. Si DEUS volet Antichristus ille (sive ut tuus Poëta ait) Hermaphroditus poenas luet. Quod si DEO juvante fiet incumbendum erit in bellum illud omnibus viribus ac belli nervis quae libentius equidem contra hunc quam contra Turcam contulero: neque expeditioni deero.